Make Love (Lay x Do)

เนื้อเรื่อง

Make Love (Lay x Do)

By Bl_9

……..

ปล. ฟิคแก้บน (อีกเรื่อง) อ่านแล้วอย่าคิดมาก ไรเตอร์เพ้อเจ้อ 555555

………

ในที่สุดผมก็ได้ทำหน้าที่ของผมอีกครั้ง

“พี่เลย์ เช้านี้มีอะไรกินบ้างงะ” เสียงที่ทุ้มใหญ่สมกับตัวของน้องเล็กดังขึ้นเป็นปกติ

“มีโจ๊ก กับสปาเก็ตตี้ อยากกินอะไรละ” ผมตอบไปทั้งๆ ที่ยังยุ่งอยู่กับการทำอาหารเช้า

“งั้นน้องเถาขอสอง” เสียงดังฟังชัดทำให้ผมเกือบหลุดขำพร้อมกับคิดว่าจะถามทำไม เพราะทำอะไรกี่อย่างน้องเล็กที่ตัวโตก็กินเรียบอยู่ดี

“พี่เลย์ทำไมไม่เรียกผมให้มาช่วยละคับ” เสียงหวานๆ ดังขึ้น

“ไม่เป็นไร พี่ทำได้ เรานะไปนั่งทานเถอะ” ผมตอบไปพร้อมกับเทสปาเก็ตตี้ที่เพิ่งผัดเสร็จใหม่ๆ ลงจานเปลขนาดใหญ่

“พี่เพิ่งกลับมา ต้องตื่นเช้ามาทำกับข้าวอีก” เสียงที่เง้างอดดังขึ้น ทำให้ผมต้องรีบเดินมาหา

“ก็พี่อยากทำให้เรากินไง” ผมรีบวางจานสปาเกตตี้ลง แล้วก็ลูบหัวคนที่กำลังทำหน้างอนอยู่

“เบื่ออาหารฝีมือผมเหรอ” นั่นแล้วไง งานเข้าซะแล้ว

“ใครบอกเราหือ พี่อยากทำให้ดีดี้ทานไงคับ แต่ถ้าดีดี้ไม่รีบทานตอนนี้เพราะมัวแต่งอนพี่ละก็ ทั้งโจ๊กทั้งสปาเก็ตตี้ที่พี่ตั้งใจทำให้ทานจะหมดก่อนนะ” ผมพูดพร้อมชี้มือนำทางไปให้คนขี้งอนมองตาม แล้วผมก็ต้องหัวเราะกับดวงตาที่เบิกกว้างของคนน่ารักที่ตกใจกับภาพตรงหน้า

มันสมควรที่จะตกใจไม่น้อยเมื่อไม่ใช่มีแค่เถาเท่านั้น ทั้งกลุ่มมารวมพลอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว ขนาดพี่คริสที่ตื่นยากตื่นเย็นยังตื่นมากินแล้วเลย สงสัยผมคงต้องทำเพิ่มแน่ๆ

“ไม่ชอบที่มาอยู่หอเดียวกันก็ตรงนี้แหละ” เสียงของพี่ซิ่วหมินดังขึ้น ทั้งๆ ที่มือยังตักเส้นสปาเกตตี้เข้าจานตัวเอง

“ทำไมละ ไม่อยากอยู่กับพวกผมหรือไง” เสียงซูโฮดูเดือดร้อนในที

“ก็ดูดิ ของกินหมดเร็วเกินไป ยังกินไม่อิ่มเลย” คงจริงเพราะผมเห็นพี่เขากินได้แค่จานเดียวแต่ตักรอบสามละ

“ดีแล้วพี่จะได้ผอมไง 55555”

“อย่ามาปากดี ชานยอล” โดนพี่ใหญ่ตัวจริงดุเข้าไปถึงกับหุบยิ้มแทบไม่ทัน

บรรยากาศที่คึกครื้นมากกว่าเดิมตั้งแต่พวกเราย้ายหอมาอยู่รวมกัน ทำให้พวกเราเจอกันบ่อยขึ้น โดยเฉพาะผมได้เจอคนน่ารักของผมแทบทุกวัน ผมดีใจที่สุดละ

“งั้นเดี๋ยวผมไปทำเพิ่มให้นะคับ” คนน่ารักรับอาสาแล้วรีบลุกเข้าครัวไปซะแล้ว มีหรือที่ผมจะยอมให้ไปคนเดียว

“มาพี่ช่วย”

“พี่เลย์ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวผมทำเอง”

“ให้พี่ช่วยเถอะนะ ดีดี้” ผมเรียกชื่อเล่นของเขาที่มีแต่ผมเท่านั้นที่เรียกเขาแบบนี้ และเป็นสัญญาณว่าผมกำลังอ้อนเขาอยู่

“งั้นพี่หั่นมะเขือเทศละกัน เดี๋ยวผมผัดเอง” เขาส่งยิ้มมาขนาดนี้มีหรือที่ผมจะกล้าขัด

จริงๆ ผมไม่ค่อยถนัดเรื่องครัวซักเท่าไร แต่เป็นเพราะคนน่ารักข้างๆ ผมทำให้ผมต้องยอมเข้าครัวเรียนรู้การทำอาหารเพื่อจะได้เข้าใกล้เขาตั้งแต่ก่อนเดบิวต์เลยทำให้ผมใกล้ชิดเขามากขึ้นและมากขึ้น

ผมยังจำหน้าตาที่ตกใจของดีดี้ตอนที่ผมขอมาเป็นลูกมือเรียนทำอาหารได้ ซึ่งข้ออ้างที่ผมอุปโลกน์ขึ้นมาก็คือ ฝั่งเอ็มไม่มีใครทำอาหารเป็นซักคน เดี๋ยวอดตายกันพอดี คนน่ารักจึงจำยอม และในที่สุดผมก็พิชิตใจคนน่ารักได้

‘ผมเก่งใช่ป่ะ’

“โอ๊ะ”

“เป็นอะไร” ผมตกใจกับเสียงอุทานของดีดี้จนทำให้ผมรีบเข้าไปดู

“สงสัยผมใส่เส้นเยอะไปง่า กระทะหนักมาก T_T” ดูทำหน้าเข้า น่ารักฝุดๆ งะ

“มาพี่ช่วย” ผมเลยเข้าไปประกบด้านหลังแล้วเอื้อมมือนึงไปจับกระทะ อีกมือนึงก็ซ้อนทับมือเขาช่วยผัด ส่วนหน้าผมก็ชิดกับแก้มนุ่มๆ ไปแล้ว

“พี่เลย์ง่า >///////<”

“ทำไมค๊าบบบบบบบบบบ” ผมก็เนียนไปเรื่อย

“อายเขา”

“จะอายใคร ไม่มีใครอยู่ในครัวนอกจากเราสองคนนะ ที่ตรงนี้เป็นของเราสองคน” ผมโยกตัวไปมาทำให้คนตัวเล็กกว่าต้องโยกตาม เสียงที่ผมกระซิบที่หูของเขาทำให้ผมยิ่งรู้สึกถึงความร้อนของใบหน้าที่เห่อแดง

“พี่เลย์แกล้งดีดี้”

“จุ๊บ” ผมอดใจไม่ไหวจริงจังละคับ ยิ่งเขาทำหน้าแบบนี้ โอ๊ยอยากตาย

“พี่เลย์ง่า >//////////////////////<”

“ค๊าบบบบบบบบบบบบบบบบ”

“ดีดี้จะโกรธแล้วน่ะ” น้ำเสียงที่เหมือนจะอ้อนมากกว่า ทำให้ผมต้องถอยออกมาก่อน ไม่ใช่เพราผมกลัวคำขู่นะ แต่เพราะผมอยากเห็นหน้าเขาต่างหาก

‘น่ารักโคดดดดดดดดดดง่ะ’

“ดีดี้” ผมเรียกเขาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เขาทำหน้างงๆ ใส่ผม ผมถึงกับไม่สามารถหุบยิ้มได้เลย

“อย่าทำหน้าแบบนี้บ่อยๆ ซิ” เขางงกว่าเดิมอีก

“มันทำให้พี่อดใจไม่ได้รู้ไหม”

ผมพูดจบริมฝีปากผมก็ประทับลงที่ริมฝีปากเขาพอดี ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าอะไรอร่อยกว่ากันระหว่างอาหารฝีมือคนน่ารักกับริมฝีปากของเขา

แต่ที่แน่ๆ คนน่ารักหวานมากเลยคับ

^_____^

THE END

__บทแทรก__

“พี่คริส เข้าไปดิ”

“เรื่องอะไรเราอยากกินก็เข้าไปเอาเองดิ มาใช้พี่ได้ไง ลู่หาน”

“พี่ซิ่วหมิน”

“ไม่ต้องหาพวกเลย ใครจะกล้าฟ่ะไอ้คุณน้องลู่หาน เลย์เคยบอกแล้วไงว่าอย่าขัดตอนทำอาหาร”

“ทำอาหารหรือทำอะไรกันแน่เนี่ย”

“อยากรู้ก็เข้าไปดูไอ้ไค”

“เมิงจะเข้าไปก่ากูป่ะละไอ้ฮุน”

“ไม่ง่ะ กลัวตาย ชวนไอ้แพคดิ”

“เฮ้ยๆ เราอยู่ของเราดีอยู่แล้วเฟ้ย”

“ไป 7 ดีกว่าป่ะ” เฉินที่เงียบมาตลอดเสนอขึ้น

“เห็นด้วย” ทุกคนพร้อมเพียง

THE END …….. *ครบทุกคนล่ะ 5555*